Przewodnią ideą było stworzenie budynku łączącego ogólnodostępne funkcje koncertowe, będące centrum życia kulturalnego z wymagającą skupienia i ciszy strefą edukacji muzycznej w nawiązaniu do istniejącego budynku Domu Sierot. Projektowany budynek został połączony z d. Domem Sierot, kompozycyjnie stanowi dla niego ukrytą od s.trony ulicy Rakowieckiej równowagę bryłową. Forma przeszklonego łącznika nie zaburza charakteru zabytkowego obiektu, eksponując jego elewację z foyer, jest główną przestrzenią - sercem - spajającą przestrzennie i funkcjonalnie istniejący i projektowany budynek. Pełni rolę strefy rekreacyjnej dla uczniów oraz reprezentacyjnego foyer na potrzeby koncertów. Funkcjonalnie nowoprojektowany budynek dzieli się na część edukacji muzycznej z salkami do zajęć grupowych i indywidualnych zlokalizowaną na dwóch ostatnich kondygnacjach, część publiczną koncertową z główną salą i dwiema mniejszymi kameralnymi i salą organową umieszczoną na poziomie parteru i kondygnacji -1 oraz strefę sportową z salkami i halą gimnastyczną zlokalizowaną na kondygnacji podziemnej.Bezpośrednią inspiracją do projektu elewacji jest próba przełożenia widma akustycznego na język architektury.  Ażurowa elewacja wykonana ze skręconych o 90 °paneli ze stali typu corten z każdego kąta patrzenia zapewnia ciekawy efekt wizualny będący interpretacją zapisu muzycznego, która kolorem i chropowatą fakturą nawiązuje do ceglanej elewacji Domu Sierot.